2. ปฐมสุวจสูตร

[31] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อคืนนี้ เมื่อปฐมยามล่วงไปแล้ว
เทวดาตนหนึ่ง ฯลฯ ได้กล่าวกะเราว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม
7 ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ธรรม 7 ประการ
เป็นไฉน คือ ความเป็นผู้เคารพในพระศาสดา 1 ความเป็นผู้เคารพใน
ธรรม 1 ความเป็นผู้เคารพในสงฆ์ 1 ความเป็นผู้เคารพในสิกขา
ความเป็นผู้เคารพในสมาธิ 1 ความเป็นผู้ว่าง่าย 1 ความเป็นผู้มีมิตร
ดีงาม 1 ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม 7 ประการนี้ ย่อมเป็นไป
เพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวดานั้น ครั้นกล่าว
ดังนี้แล้ว ไหวเรา กระทำประทักษิณแล้ว หายไป ณ ที่นั้นเอง.
ภิกษุผู้มีความเคารพในพระศาสดา มี
ความเคารพในธรรม มีความเคารพอย่างแรงกล้า
ในสงฆ์ มีความเคารพในสมาธิ มีความเพียร มี
ความเคารพอย่างแรงกล้าในสิกขา มีมิตรดีงาม
เป็นผู้ว่าง่าย มีความเคารพ ยำเกรง เป็นผู้ไม่ควร
เพื่อความเสื่อม ย่อมตั้งอยู่ในที่ใกล้แห่งพระ-
นิพพานทีเดียว.
จบ ปฐมสุวจสูตรที่ 3

4. ทุติยสุวจสูตร

[32] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อคืนนี้ เมื่อปฐมยามล่วงไปแล้ว
เทวดาตนหนึ่ง ฯลฯ ได้กล่าวกะเราว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม
7 ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ธรรม 7 ประการ
เป็นไฉน คือ ความเป็นผู้เคารพในพระศาสดา 1 ความเป็นผู้เคารพ
ในธรรม 1 ความเป็นผู้เคารพในสงฆ์ 1 ความเป็นผู้เคารพในสิกขา
1 ความเป็นผู้เคารพในสมาธิ 1 ความเป็นผู้ว่าง่าย 1 ความเป็นผู้
มีมิตรดีงาม 1 ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม 7 ประการนี้แล ย่อม
เป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวดานั้น
ครั้นกล่าวดังนี้แล้ว ไหว้เรากระทำประทักษิณาแล้ว หายไป ณ
ที่นั้นเอง.
เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว ท่านพระสารีบุตร
ได้กราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ย่อมรู้ทั่วถึงเนื้อความ
แห่งภาษิตที่พระองค์ตรัสแล้วโดยย่อนี้ โดยพิสดารอย่างนี้ว่า ภิกษุ
ในธรรมวินัยนี้ ตนเองเป็นผู้มีความเคารพในพระศาสดา กล่าว
สรรเสริญความเป็นผู้เคารพในพระคาสดา ชักชวนภิกษุเหล่าอื่น
ผู้ไม่มีความเคารพในพระศาสดาให้เคารพในพระศาสดา และกล่าว
สรรเสริญภิกษุผู้มีความเคารพในพระศาสดา ตามความเป็นจริง
โดยกาลอันควร ตนเองเป็นผู้เคารพในธรรม ฯลฯ ตนเองเป็นผู้มีความ
เคารพในสงฆ์ ฯลฯ ตนเองเป็นผู้มีความเคารพในสิกขา ฯลฯ ตนเอง